The Kingfisher

Dust everywhere. Two big brooms sweep in opposite directions. One pile of dust is moved to the next pile. A shrill voice announces that yet another train is delayed. It’s quiet. A kingfisher sits atop the overhead wire above platform one. Agra is a big city, yet it feels provincial. A dog walks across the rails. Nimble. The kingfisher looks down and follows the action. A big cart with vegetables and fruit gets rolled onto platform two. Salesmen try to sell us their goods.

A young girl checks out what Nienke is eating. Her older sister sits nearby. The kingfisher follows the action.

A big, radiant smile. Toast and cheese are shared with her older sister. The kingfisher dives between the rails, searching for food. Men carrying big serving dishes with Thali run back and forth. The next train enters the station. Garbage is thrown on to the rails. The kingfisher follows the action.

It’s cold. Women wearing gloves. Men wearing hats. Early in the morning we left our hotel. The streets of Agra were deserted. The Taj Mahal hidden by the fog. Two hour delay. It’s getting more crowded. A group of dodgy guys stand in front of us. They observe and discuss our luggage. Sod off. The kingfisher follows the action.

Dust moves from left to right. A bottle rolls onto the platform. Men in leather coats in serious conversation. The train to Delhi is expected at 10:15. The vegetable cart looks deserted. We are a curiosity. People stop, stare and touch us. High above the platform the kingfisher has flown. The train follows suit.

3:45 p.m.: our train enters NZM Delhi Station. Outside I spot a kingfisher. He has been waiting for us. The kingfisher follows the action.

Nederlandse vertaling:

De IJsvogel

Stof waait op. Twee grote bezems vegen tegen elkaar in. Een hoop stof wordt verplaatst naar een andere hoop stof. Een schelle stem roept om dat er weer een trein vertraagd is. Het is rustig. Een ijsvogel zit op de bovenleiding van perron 1. Agra is een miljoenenstad en toch voelt het als de provincie.

Een hond loopt over het spoor. Behendig poot voor poot over de bielzen. De ijsvogel kijkt naar beneden en volgt hem. Een grote kar met groente en fruit wordt perron 2 opgereden. Verkopers proberen ons hun waar aan te prijzen. Een jong meisje staat al enige tijd te kijken wat Nienke aan het eten is. Haar oudere zus zit een eindje verderop. De ijsvogel zit op de bovenleiding van perron 1 en volgt.

Een grote stralende lach. Toast en kaas worden gedeeld met de oudere zus. De ijsvogel duikt tussen de rails, op zoek naar eten. Mannen met schalen vol thali’s lopen druk heen en weer. De volgende trein rijdt het station binnen. Een hand uit het raam gooit afval op het spoor. De ijsvogel volgt.

Het is koud. Vrouwen met handschoenen, mannen met mutsen. Vanochtend vroeg verlieten we ons hotel. De straten van Agra verlaten. De Taj Mahal nauwelijks zichtbaar in de mist.

Twee uur vertraging. Het wordt drukker. Een groep ongure types gaat voor ons staan. Wat we bij ons hebben wordt uitvoerig besproken. Opzouten. De ijsvogel volgt.

Stof gaat van links naar rechts. Een fles rolt richting het spoor. Mannen met leren jassen druk in gesprek. De trein naar Delhi wordt om 10.15 uur verwacht. De groentekar staat er verlaten bij. Wij zijn een bezienswaardigheid. Er wordt gestopt, gestaard, aan je gezeten. Hoog boven het perron is de ijsvogel gevlogen. De trein volgt.

15.45 uur onze trein rijdt NZM Delhi binnen. Buiten zie ik een ijsvogel. Hij heeft op ons gewacht. De ijsvogel volgt.